Dziennikarka podkreśla, że podczas nagrań do 11. sezonu programu „Kobieta na krańcu świata” podobnie jak w przypadku dotychczasowych realizacji sytuacje, które zastała na miejscu, wywołały u niej skrajne emocje. Jedne historie nią wstrząsnęły, inne – zachwyciły. Dziennikarka odwiedziła chociażby pierwszy na świecie dom spokojnej starości dla kobiet, które przez lata świadczyły usługi seksualne. Co ciekawe, w tym sezonie podczas zagranicznych wojaży po raz pierwszy pracowała z kamerą 360 stopni, która daje ogromne możliwości realizacyjne i gwarantuje widzom niesamowite wrażenia.
[advanced_iframe src=”https://embed.newseria.pl/obsadz_news/905551491″ width=”100%” height=”379″]Martyna Wojciechowska przyznaje, że niektóre nagrania do nowego cyklu były dla niej wyjątkową podróżą sentymentalną. Szczególnym doświadczeniem był wyjazd do RPA, bo tam właśnie nagrywała pilota swojego pierwszego programu podróżniczego w 2003 roku, więc po wielu latach przerwy wróciła do korzeni.
– Czasem pada pytanie, czy świat mnie jeszcze zaskakuje, ja na to odpowiadam zawsze niezmiennie: świat nie przestanie mnie zaskakiwać i sądzę, że ten program nie przestanie zaskakiwać widzów telewizji TVN. Ruszyliśmy w miejsca dobrze nam znane, jak Meksyk, Indie czy Korea Południowa, ale odkryliśmy je na nowo. Poza tym dotarliśmy też z kamerą do takich miejsc, jak RPA, gdzie nurkowaliśmy z rekinami, do Libanu, gdzie zajmowaliśmy się trudnym, ale ważnym tematem uchodźców syryjskich, czy do Izraela, który niby niedaleko, a jednak wydaje mi się, że zdołaliśmy pokazać to miejsce z zupełnie innej perspektywy – mówi agencji Newseria Martyna Wojciechowska, dziennikarka i podróżniczka.
Martyna Wojciechowska podkreśla, że w programie „Kobieta na krańcu świata” nie chodzi jej o to, by tylko pokazywać egzotyczne miejsca, ale przede wszystkim wyjątkowe kobiety, ich styl życia, historie, radości i smutki. Tak będzie i tym razem. Widzowie poznają niezwykłe bohaterki. Niektóre z pozoru delikatne, inne na pierwszy rzut oka wręcz odrażające. Nieważne skąd pochodzą, łączy je niebanalna historia.
– W tym 11. sezonie rzeczywistość przerosła moje oczekiwania i moje dziennikarskie marzenia. Myślę, że zafundowaliśmy sobie wszyscy taki poważny emocjonalny roller coaster, bo trafiliśmy w tym roku do miejsc absolutnie niezwykłych, takich, o których wcześniej nawet nie słyszałam, jak do jedynego właściwie na świecie domu spokojnej starości dla emerytowanych pracownic seksualnych. Zwykliśmy mówić o nich prostytutki, ale dlaczego jest to niewłaściwe, o tym wszystkim w jednym z odcinków programu „Kobieta na krańcu świata” – mówi Martyna Wojciechowska.
Wiele skrajnych emocji i różnych przeżyć towarzyszyło także wyprawie do Libanu. Ekipa programu była bowiem z kamerą na granicy libańsko-syryjskiej.
– Pokażemy życie ludzi, którzy uciekli przed wojną, i to, jak bardzo zmieniło się życie kobiet w szczególności w związku z konfliktem, który wciąż toczy się w Syrii. I wydaje mi się też, że pokażemy z zupełnie innej perspektywy to, co to znaczy być uchodźcą, opuścić swój dom, opuścić swoje miejsce pracy i szukać swojego miejsca na Ziemi zupełnie gdzie indziej. Wzruszający, też niezwykle trudny emocjonalnie temat, bo siedząc na granicy libańsko-syryjskiej każdego dnia myśleliśmy o tym, że dosłownie parę kilometrów dalej jest kraj, który jest ogarnięty wojną i jaki to jest jednak wielki przywilej, że możemy być po tej stronie granicy i cieszyć się wciąż pokojem – mówi Martyna Wojciechowska.
Przygotowania do każdego odcinka są sporym wyzwaniem logistycznym, wymagają zaangażowania wielu osób i trwają miesiącami, a czasem nawet latami. Często jednak i tak na miejscu ekipa programu musi być przygotowana na wiele nieprzewidzianych sytuacji. W swoich programach Martyna Wojciechowska wykorzystuje najnowsze technologie. Tym razem będzie to kamera 360 stopni, czyli virtual reality.
– Telewizja i płaski obraz dają dość ograniczone możliwości odbioru. Tymczasem zupełnie nowa technologia, virtual reality pozwala naprawdę przenieść się wraz ze mną i z ekipą programu „Kobieta na krańcu świata” w dane miejsce. I naukowcy wyraźnie mówią o tym, że zupełnie inaczej mózg ludzki odbiera ten obraz 2D – płaski, a inaczej obraz 360 stopni, działa zupełnie inna część mózgu i to, co widzimy, jest zapisywane w hipokampie. Skomplikowana nazwa, ale upraszczając, chodzi o to, że doświadczamy tego i przeżywamy tak, jak byśmy tam byli, łącznie z tym, że tworzą się prawdziwe emocje i prawdziwe wspomnienia w związku z tym doświadczeniem bycia w tym właśnie miejscu i obserwowania tego świata – mówi Martyna Wojciechowska.
Dziennikarka tłumaczy, że praca z kamerą 360 stopni wygląda zupełnie inaczej niż wtedy, kiedy towarzyszą jej operatorzy, dźwiękowiec, realizator i kierownik produkcji, a wszystko, co na tzw. backstage’u jest dla widzów niewidoczne.
– W momencie, kiedy zaczęłam pracować z kamerą 360 stopni, byłam właściwie tylko ja i kamera, nie ma całej ekipy, która zwykle mi towarzyszyła. I to jest takie bardzo intymne doświadczenie, to też chyba daje taką inną intymność potem w kontakcie z widzami. Testując tę nową technologię na różnych osobach dostrzegłam, że kiedy zadaję jakieś pytanie, to ludzie, którzy mają gogle i widzą 360 stopni dookoła ten świat, mają słuchawki na uszach, zaczynają mi odpowiadać i rozmawiać ze mną zupełnie, jakby tam byli. Więc to jest i dla mnie, i dla widzów zupełnie nowe doświadczenie. Uczymy się tego, ale efekt jest świetny. Taka podróż jest absolutnie niesamowitym doświadczeniem – mówi Martyna Wojciechowska.
Wojciechowska zdradza, że w ten sposób relacjonowana była na przykład podróż do Izraela.
– Wierzę, że to będzie coś zupełnie innego, coś zupełnie nowego, będzie to też nasza produkcja pierwsza wyświetlana w kinach, na stałe w kinach będzie można zobaczyć naszymi oczami i poczuć, jak to jest być w Izraelu – mówi Martyna Wojciechowska.