Canberra 29.09. – 2.10.2016

Jest piątek – wczesne popołudnie – wyruszamy z Sydney do Canberry. Od samego rana ostatnie przygotowania i telefony. Jeszcze tylko uściski od dzieci, mężów i w drogę. Jedziemy razem, we cztery w samochodzie – trzy nauczycielki z Polskiej Szkoły Sobotniej w Ashfield i pani Wiesława z polskiej szkoły średniej w Chatswood. Na miejsce mamy przyjechać ok. godz. 17.

W samochodzie czuć podniecenie konferencją, samym wyjazdem, oderwaniem się od codziennej rutyny. Podróż mija nam błyskawicznie – rozmawiamy o szkolnych sprawach, wymieniamy się doświadczeniami, dużo się śmiejemy. Jak się jest z kobietami, nie można milczeć, zawsze jest mnóstwo tematów. 
W Sydney żegnała nas prawdziwie wiosenna pogoda, ale w Canberze ma być tylko 11 stopni i deszcz. Stąd w walizkach ciepłe ubrania. Przydadzą się – jeszcze przed Canberrą widać wyraźną zmianę aury. Co tu dużo mówić – jest zimno – właściwie bardzo zimno i w dodatku padają przelotne deszcze. Za to na miejscu – bardzo ciepło i miło witają nas  panie z Melbourne, które przybyły dzień wcześniej. Zostałyśmy podjęte z nasza polską gościnnością – był poczęstunek i rozgrzewająca herbata. Dzięki uprzejmości ks. Edmunda Budziłowicza będziemy mieszkać w Ośrodku św. Jana Pawła II w  Narrabundah.
Powoli zjeżdżają się pozostali uczestnicy konferencji. Jest nas razem około pięćdziesięciu przedstawicieli siedemnastu polskich szkół z kilku stanów Australii, m. in. z Nowej Południowej Walii, Queensland, Wiktorii oraz Australijskiego Terytorium Stołecznego. Można powiedzieć,że spotkało się  grono pedagogiczne całkiem sporej szkoły.

Po wspólnym śniadaniu udajemy się do usytuowanego po sąsiedzku Hotelu Ibis w Narrabundah na warsztaty prowadzone przez panią Lilianę Sosnowską. Perfekcyjnie przygotowana pani Liliana jest przedstawicielką Ośrodka Rozwoju Polskiej Edukacji za Granicą (ORPEG) z Polonijnego Centrum Nauczycielskiego w Lublinie. Jest to jednostka Ministerstwa Edukacji Narodowej wspomagająca merytorycznie i metodycznie nauczycieli polonijnych. Poranne wykłady zaszczyca swoją obecnością Regina Jurkowska, Konsul Generalny RP w Sydney. To dla nas, uczestniczek ważne, bo to właśnie Konsulat Generalnego RP w Sydney sfinansował przylot pani Liliany Sosnowskiej z Polski. 

Tu warto wspomnieć o ogromnym zaangażowaniu organizatorek naszego spotkania. Konferencja to efekt pracy i przygotowań niezastąpionej Elżbiety Cesarskiej, przewodniczącej Komisji Oświatowej Polonii Australijskiej oraz  Bożeny Iwanowskiej (Koordynatorki Działu Szkolnego Federacji Polskich Organizacji w Wiktorii).  Nie można zapomnieć, że zorganizowanie konferencji nie byłoby możliwe, gdyby nie wsparcie finansowe ze strony Ośrodka Doskonalenia Nauczycieli Wspólnoty Polskiej w Ostródzie i Ośrodka Rozwoju Polskiej Edukacji za Granicą.
Nasze spotkanie to dowód na to, że nauczyciele bardzo lubią się sami uczyć. A plan zajęć podczas naszej konferencji był bardzo bogaty i obejmował różne zagadnienia związane z doskonaleniem technik nauczania w szkołach polonijnych.

Część pierwsza pod tytułem "Z pasją o Polsce" – została poświęcona tematowi wspomagania nauczania i zdobywania wiedzy o Polsce przez technologie informacyjno-komunikacyjne. Omawialiśmy i przeglądaliśmy  m.in. interaktywną mapę Polski, e-podręczniki, e-lekcje, dynamiczne podręczniki, programy multimedialne i wiele innych narzędzi, które możemy wykorzystywać w codziennej pracy z uczniami, dla których współczesne technologie są naturalną częścią  rzeczywistości.

Ciekawym przerywnikiem w wykładach była multimedialna prezentacja przygotowana przez panią Halinę Puszkar, która z pasją opowiadała nam o swoich doświadczeniach i przeżyciach z konferencji w Polsce. 
Z kolei dr Piotr Kipka omówił trudne zagadnienie "Gramatyki w australijskiej szkole i szkole polskiej". Uświadomił nam zmiany i ich skutki w podejściu do nauczania gramatyki w szkołach australijskich, a także pokazał, czego należały uczyć polskich studentów, żeby gramatyka nie była dla nich taka trudna i niezrozumiała, ale przeciwnie: ciekawa i przystępna. 

Podczas szkolenia zostaliśmy podzieleni na grupy, odpowiadające poziomom klas, z którymi pracują poszczególni nauczyciele pracują. Przedszkolanki były w jednej grupie, nauczyciele klas 1 i 2 w innej, nauczyciele przygotowujący młodzież do matury w kolejnej. To był świetny pomysł, bo praca w takich grupach jeszcze bardziej nas zintegrowała i pozwoliła na wymianę doświadczeń.

Pogodna atmosfera zajęć udzieliła się również aurze. Zza chmur wychyliło się słońce i pogoda  poprawiła się zdecydowanie. A praca szła nam "śpiewająco". W drugiej części warsztatów pod tytułem "Piosenka jest dobra na wszystko" tworzyliśmy podkłady i śpiewniki muzyczne. Pani Lilianna Sosnowska umiejętnie uczyła nas, jak wyszukiwać piosenek w Internecie i jak je zapisywać, aby móc z nich potem korzystać podczas lekcji. To były bardzo twórcze zajęcia. Ćwiczyliśmy tworzenie ścieżek dźwiękowych, edycję tekstu i tworzenie śpiewników ze spisem treści. 
Finałem tej części szkolenia były grupowe prezentacje polskich piosenek. Każda grupa musiała wyszukać utwór, obrobić go, a potem zaprezentować podczas mini koncertu  "Śpiewać każdy może". 

Po zajęciach, wieczorem wszyscy udaliśmy się do   Ambasady RP w Canberze. Ambasador RP, Pan Paweł Milewski zaprosił nas na przyjęcie zorganizowane dla uhonorowania nauczycieli polonijnych. Jednym z gości była także Konsul Regina Jurkowska. Wieczór uświetnił występ dziecięcego zespołu "Wielkopolska" z Canberry. W ambasadzie poczuliśmy się jak w Polsce – częścią przyjęcia była tradycyjna polska kolacja z pierogami, makowcami i wieloma innymi smakołykami. W tej wyjątkowej, niemal rodzinnej atmosferze spędziliśmy cały wieczór. Nauczyciele – uczestnicy konferencji nawiązywali nowe kontakty i przyjaźnie, w gwarze rozmów można było usłyszeć jak planują współpracę,  rozmawiają o nowych projekty i nawzajem się inspirują. To było przemiłe i niezapomniane zakończenie jakże bogatego dnia zajęć!   Niedzielne wykłady miały na celu przybliżyć nam temat dydaktyki medialnej – czyli jak unowocześnić warsztat pracy i zasoby edukacyjne nauczycieli polonijnych. Podczas zajęć: "Informacja to potęga" oraz "Wiem co i wiem jak, czyli nowatorskie podejście do lekcji języka polskiego" pani Lilianna Sosnowska w ciekawy sposób przedstawiła nam strategie efektywnego wyszukiwania informacji w Internecie oraz sposoby wykorzystywania tych zasobów w czasie lekcji. Nauczyciele dostali obszerną bazę danych: ciekawe internetowe zasoby  wydawnictw, bibliotek, czasopism czy nawet bazę wirtualnych wycieczek  i spacerów po muzeach.

Konferencję zakończyła Msza św. w intencji nauczycieli polonijnych. Bardzo miłą niespodzianką było krótkie spotkanie i wspólne zdjęcia z zasłużonym Eugeniuszem Bajkowskim – polskim dziennikarzem, publicystą ekonomicznym i działaczem polonijnym, który mieszka w Canberze. Wszyscy uczestnicy konferencji otrzymali – na DVD – pakiet materiałów dydaktycznych, wykorzystywanych podczas szkolenia oraz dodatkowe materiały multimedialne do wykorzystania na lekcjach, a przygotowanych przez  ORPEG. Każdy otrzymał również dyplom   ukończenia 18-godzinnego kursu z zakresu "Nowoczesnych technik nauczania języka polskiego i wiedzy o Polsce w australijskiej szkole polonijnej". Podsumowując, myślę, że było to wyjątkowo pozytywne i owocne szkolenie dla wszystkich uczestników. Poruszane tematy, ale i forma prowadzonych zajęć to kolejny krok w moim zawodowym rozwoju. Dowiedziałam się bardzo wielu rzeczy, które na pewno wykorzystam podczas pracy z moimi uczniami. Równie ważne i cenne są dla mnie nawiązane podczas tego szkolenia kontakty i zawarte znajomości z licznym gronem nauczycieli z innych polskich szkół. 

Życzyłabym sobie i wszystkim nauczycielom polonijnym w całej Australii wielu takich spotkań, które pomagają nam doskonalić techniki nauczania, a przede wszystkim pogłębiają naszą wiedzę o języku polskim oraz o przybliżają nam Polskę. Dzięki temu, że sami się rozwijamy, możemy być bardziej efektywni w pracy z naszymi uczniami. Do następnego spotkania… 

Joanna Fenik przy współpracy z Anną Dąbrowską i Anną Kryj
Zdjęcia archiwum organizatorów Konferencji